شاید آن روزهای کودکی که با ورقهای امتحانی برای خودم روزنامه ای درست می کردم که علاوه بر لوگو ، خبر و سرمقاله و طرح و جدول و قصه و مطالب دنباله دار داشت فکر نمی کردم که سرنوشت ، سر سازگاری با علاقه هایم داشته باشد و من به حرفه دوست داشتنی خبرنگاری ، روزنامه نگاری و کتابداری وارد شوم . اکنون بیش از یک دهه و 3سال از چاپ اولین خبرمن در ماهنامه "طنین مشارکت" آموزش وپرورش استان می گذرد . درست است که در این مدت دستی در کارهای مدیریتی فرهنگی هم داشته ام ، گاهی روزنامه نگاری، گاهی ناضر فنی چاپ ،گاهی روابط عمومی،کتابداری ،ویرایش و...اما همچنان به عنوان با افتخاری می نازم که می خواهم تا پایان عمر همراهم باشد : خبرنگار و کتابدار. این وبلاگ، شخصی است و البته در آن بر اساس بهره ها و تجربه هایم در امور فرهنگی و رسانه ای بخصوص از آنچه در "رزق و آفتاب آذربایجان" ِوازعبدالمجیدنجفی ،فرهاد دیرنگ و.. عزیزان فراگرفته ام می نویسم اما به قول مسعود کیمیایی ، در اینجا "بشدت خودم هستم" کنایه ای از همه آن چیزهایی است که به آنها علاقه دارم و بر اساس فرمان دلم قلمی می کنم از اخبار منطقه خودم از دین ، فرهنگ و ادبیات و هنر و اجتماع و هر چیز دوست داشتنی دیگر .